وقتی روزنامه نقشه گنج بود...
در آن زمان دسترسی به آمار معاملات و از آن مهمتر اطلاعیه شرکتها و عملکرد فصلی و پیشبینی سود آنها به صورت آنلاین و در جایی مثل سایت کدال برای عموم فراهم نبود بنابراین جداول روزنامه حکم همان نقشه گنجی را داشت که اگر میتوانستی از آن به خوبی استفاده کنی به هدف که انتخاب سهام برتر بر اساس معیارهای بنیادی بود نزدیک میشدی. من این کار را با پرس و جوی زیاد از کسانی که تجربه داشتند یاد گرفتم. نشانه مشترک با تجربهها معمولا این بود که خودکار به دست داشتند و ردیفهایی را در جداول روزنامه خط میکشیدند یا کنارنویس میکردند. برای من گپهای پای تابلو با آنها حکم کلاس آموزش نقشه خوانی گنج را داشت که هر چند بعدها ماجرایش بسیار تغییر کرد اما بذرهای علاقه به سرمایهگذاری علمی و بنیادی را در من کاشت.
وقتی صفحات جداول روزنامه را برای مراجعات بعدی هر روز در اواسط دهه ۸۰ در منزل آرشیو میکردم به ذهنم هم خطور نمیکرد که چند سال بعد این افتخار را داشته باشم که در کسوت دبیر گروه بورس «دنیای اقتصاد» ایفای نقش کنم. طی مسیر من از پای تابلوی بورس تا تحریریه روزنامه البته به یک معجزه شبیه بود که بخشی از آن را البته مدیون نمرات همیشه ۲۰ انشای خود در مدرسه و بخش دیگری را مدیون بزرگانی چون آقای محسن ایلچی و علیرضا کدیور هستم که اولین سیاه مشقهای روزنامه نگاری خود را نزدشان انجام دادم. امروز اما هم مختصات بورس ما تغییر کرده و هم روزنامه دنیای اقتصاد. با فراگیر شدن دادههای آنلاین، جدولها شاید دیگر کارآیی سابق را نداشته باشند اما شخصا هر چه بیشتر در دنیای سرمایهگذاری تجربه کسب کردم متوجه شدم که نقشه گنج نه در هزارتوی صورتهای مالی شرکتها بلکه در تصویر کلانی است که هر سرمایهگذار از چشمانداز اقتصاد دارد؛ و بدین معنا هنوزهم اگر به دنبال آدرس گنج در بورس هستید نباید مطالعه روزانه «دنیای اقتصاد» را فراموش کنید.
