قحطی بزرگ ایران در سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹م (۱۲۹۶ تا ۱۲۹۸ش) همزمان با جنگ جهانی اول، یکی از فاجعهبارترین وقایع تاریخ ایران بهشمار میآید. این قحطی، که به مرگ میلیونها ایرانی منجر شد، همواره موضوع بحث و بررسیهای تاریخی بوده و تحلیلهای گوناگونی درباره علل و عوامل آن ارائه شده است. در این میان، نیروهای خارجی و بهویژه تاثیرات مخرب حضور قدرتهای استعماری در ایران، از جمله محورهای اصلی این تحلیلهاست.